Pas op waar je loopt....

Dave liep wat verdrietig door de gangen door, hij had nergens zin in. Zijn vriendin die een half dreuzel half Tovenaar was had het uitgemaakt wie een brief, 'hoe diep kon je wel niet zakken' Dacht hij in zijn gedachten. Ze was op hem gevallen door zijn toverkrachten en hoe hij er uit zag verder niks had ze in de brief geschreven. Hij zuchte en liep verder hoe kon hij zo stom zijn geweest om op haar te vallen. Dave voelde zijn toverstok in zijn broekriem branden. 'nee' Zij hij streng tegen zich zel in de gedachten. normaal zou hij nu los toveren maar dat was iets te gevaarlijk hier, want soms gebruikte hij dodelijk spreuken. Hij glimlachte licht, zijn kennis met krachten was groot die had hij van zijn vader geerfd. Maar zijn uiterlijk en de moed was van zijn moeder zijn groene ogen met rood/bruin haar was zeker van zijn moeder. Toen hij even niet op leten botste tegen een meisje. "let op waar je loopt" Zei hij boos en keek naar het meid.

Finduilas liep rustig door de gangen heen van de school. Plots knalde een jongen, met groen in zijn gewaad, tegen haar aan. 'Let op waar je loopt' Hij keek haar boos aan. 'Uhm sorry?' Ze keek de jongen eens aan. 'Ik zie dat je een probleem hebt? Daarover moet je je niet zo druk maken, alles komt goed. Ookal lijkt het zo negatief, het komt allemaal goed. Je moet alleen positief denken.' Ze glimlachte eens naar de jongen en liep daarna rustig verder. Finduilas wist alleen niet zo goed wat ze nu moest doen. Ze was net eerste jaar en nu al door de school aan het rond zwerven. Of misschien moest ze wel even haar afdelingshoofd vragen of er nog wat te doen was, maar de jongen van net bleef in haar hoofd hangen. Voorzichtig liep ze terug naar de hal waar ze de jongen nog zag staan. 'Hey, uhm ik ben trouwens Finduilas Falassion. Ik zit in Ravenclaw en ben ook eerste jaars leerling.' Ze glimlachte naar de jongen en stak haar hand uit. 'En hoe heet jij?'

'Uhm sorry?' Zei het meid, Dave bekeek haar eens goed die meid was ook bij de plaatsing voor hem geweest wist hij nog goed ze hoorde bij de ravenclaw. 'Ik zie dat je een probleem hebt? Daarover moet je je niet zo druk maken, alles komt goed. Ookal lijkt het zo negatief, het komt allemaal goed. Je moet alleen positief denken.' Zei de meid nog is. Waar bemoeide die meid zich mee, Hij zag hoe ze weg liep en richten zijn blik weer naar iets wat niemand kon zien. 'Hey, uhm ik ben trouwens Finduilas Falassion. Ik zit in Ravenclaw en ben ook eerste jaars leerling.' Zei het meid en stak haar hand uit. 'En hoe heet jij?' Vroeg het meid. Dave keek haar met en kille blik aan en zei 'Dave Black zit in slytherin en verder hoef je niet te weten.' Zei hij met een kille toon en wachte af tot het meid iets zou zeggen.

'Dave Black. Zit in Slytherin en verder hoef je niet te weten.' Hij zei het kil en keek haar aan. 'Nja, dat moet je dan ook zelf weten hé.' Ze haalde haar schouders op en keek hem vrolijk aan. Finduilas keek eens naar de gangen in de hal. Het was prachtig en ze glimlachte. Ze zou zo eerst even naar haar kamer in haar afdeling, Ravenclaw, gaan en daar haar boeken ophalen voor haar eerste les. 'Heb jij zo ook Verweer Tegen De Zwarte Kunsten?' Vragend keek ze hem aan. Eigenlijk was het vak verplicht tot leerjaar 5, dus ja, dan moest hij het ook wel hebben. Daarna mocht je het vak kiezen in leerjaar 6. Het liefst wilde ze hier in Hogwarts dat het werd gekozen, de laatste 2 jaar zouden je nog extra voorbereiden op het volwassen leven. Eigenlijk moest ze er nog niet aan denken. Finduilas was net aan Hogwarts begonnen. Ze keek eens naar Dave die zich blijkbaar wat bedacht, tenminste zo leek het wel.

[Flut post :$]

. 'Nja, dat moet je dan ook zelf weten hé.' 'Heb jij zo ook Verweer Tegen De Zwarte Kunsten?' Vroeg De meid voor hem. 'tuurlijk alle eerste jaars hebben het hoezo ikke niet dan" Zei hij op een kille toon "maar het word toch saai we krijgen vast geen praktijk' hij zuchten en keek naar de gang voor hem waar zometeen heel veel leerlingen zouden komen. Hij zuchten het zou alleen maar gepraat worden en verder niks mar eigenlijk kon het hem Dave kent toch bijna alle spreuken die hij de eerste jaar zou krijgen dat had hij met zijn tante geleerd ze was vroeger een leraar van verweer tegen zwarte kunst. Hij keek naar het meid wat zei zou zegge.

'Er zijn verschillende klassen. Morgen is er ook een klas.' Ze keek hem eens aan en ging voor hem staan. 'Maar ik ga alvast naar het leslokaal mister killheid.' Vrolijk liep Finduilas met de boeken onder haar armen naar de gang voor de trappen. Daarna moest ze 6 trappen op voor de derde verdieping. Snel ging ze op de ronddraaiende trappen staan en kwam na een paar minuten op verdieping 3 aan. Daar ging ze wachten tot het tijd was voor de les.

[Kort, I know]